آوای سنت : ماه مبارک رمضان با همه برنامه‌های سراسر خیر و برکت خود گذشت. یکی از اعمال مهم این ماه، روزه بود. اما روزه تنها مربوط به این ماه نیست، بلکه عمل و عبادتی است مشروع در تمام ایام سال.
سنت است انسان در هر هفته روزهای دو شنبه و پنجشنبه را روزه بگیرد. سنت است روزهای سیزده، چهارده و پانزدهم هر ماه را روزه بگیرد.
روزه نهم و دهم محرم، روزه روز عرفه و بسیاری از روزه‌های دیگر که به عنوان جایزه‌های نفیسی در اختیار بندگان خوب خدا(ج) قرار گرفته نیز مشروع، مسنون و مستوجب اجر و پاداش فراوانند تا موجب علو درجات انسان ها گردند.
پس می‌توان گفت با خاتمه یافتن رمضان، روزه خاتمه نیافته است.
یکی از روزه‌های مهمی که در خارج از رمضان مشروعیت دارد و سنت است و ثواب و پاداش بسیاری را در حساب اعمال انسان‌های مؤمن قرار می‌دهد، روزه شش روز از شوال است. یعنی با اختتام رمضان، انسان مسلمان شش روز دیگر از ماه شوال را روزه می‌گیرد.
بر اساس روایات وارده، روزه شش روز از ماه شوال آن هم در پَی روزه رمضان، مساوی با این است که یک شخص تمام عمر خود را روزه گرفته است. در حدیثی که آن‌را امام مسلم در صحیح خود از ابی ایوب انصاری (رض) روایت نموده، حضرت رسول (ص) فرمود: «هر کس رمضان را روزه بگیرد و سپس شش روز دیگر از شوال را، گویا که تمام زمان را روزه گرفته است».
در حدیثی دیگر پیامبر اکرم(ص) فرمود: «هر کس رمضان را روزه بگیرد و سپس شش روز از شوال را در پَی آن، مانند این است که تمام آن‌سال را روزه داشته است». (ابوداود و ترمذی)
اما این روزه چگونه صورت می‌گیرد؟
روزه شوال با توجه به رعایت نکات ذیل گرفته می‌شود:
– این روزه مانند سایر روزه‌هاست، تمام روز را در بر می‌گیرد، از طلوع صبح صادق تا غروب خورشید.
– در این روزه نیز نیت لازم است، البته نیت روزه شوال.
– بر روزه دار مستحب است سحر بر خیزد و غذایی را تناول نماید. و اگر این کار را انجام ندهد روزه‌اش صحیح است اما از ثواب و پاداش برخاستن از سحر محروم می‌شود.
– روزه شوال شش روز است که می‌شود پی در پی گرفته شود و یا به گونه متفرق، اما پی در پی ثواب و پاداش بیشتری دارد.
– افطار این روزه مانند افطار روزه ماه مبارک رمضان است و هیچ تفاوتی با آن ندارد.
– در جریان این روزه خورد و نوش و مقاربت با همسر حرام می‌باشد.
– تمام احکام روزه ماه مبارک رمضان در مورد این روزه نیز مصداق عینی دارد.
هدف از این روزه:
هدف این روزه در گام نخست ایجاد فرصت بیشتر برای کسانی است که به دنبال رفع درجات خود در پیشگاه خداوند متعال(ج) و حصول پاداش و جزای نیک او هستند. چنین کسانی می‌توانند با این روزه مدارج عالیِه را در این راستا طی کنند.
در خصوص فرصت‌ها باید گفت که حق‌تعالی از فضل و کرمی که نسبت به بندگان خود دارد، فرصت‌های طلایی زیادی را که جایگاه ایستگاه‌های استراحت را در سفر زندگی دارند، در اختیار انسان‌ها قرار داده تا آن ها بتوانند با استفاده از این فرصت‌ها گام‌های متینی در جهت تعمیق روابط خود با خالق خود بردارند.
در قدم بعدی این روزه می‌تواند برخی از کاستی‌هایی را که احتمالاً در جریان ماه مبارک صیام بروز نموده جبران کند، و در ضمن تا این‌که خروج از ماه رمضان و صیام و قیام به صورت ناگهانی نباشد، بلکه این کار به تدریج صورت گیرد به خصوص در حق کسانی‌که با این ماه فضیل عادت کرده‌اند و از رحیل آن دچار حزن و اندوه شده‌اند.
