آوای سنت : هر ساله همزمان با فرارسیدن روز ۱۷ مرداد مراسم هایی برای پاسداشت مقام خبرنگار در مناطق مختلف کشور برگزار می شود.
در این ایام مدیران و مسئولان محترم، پیشقراول امواج تبریک گویی شده و در برخی موارد دست به جیب مبارک برده و مراسم هایی را نیز در تجلیل مقام شامخ ما خبرنگاران برگزار کرده اند.
فصل مشترک غالب پیام‌های منتشر شده از طرف مسئولان، تاکید بر نقش خبرنگاران در آگاهی بخشی به جامعه و هدایت فکری مردم است.
مساله مهم در رابطه با برخی از مدیران عزیز این است که آنها به نقش آگاهی بخش ما تا زمانی اعتقاد دارند که به مشکلات و احیانا تخلفات موجود در حوزه مسئولیت آنها کاری نداشته باشیم.
اگر هم سراغ حوزه کاری آنها رفتیم با ادبیاتی هوادارانه از عملکرد درخشان آنها سخن بگوییم.
یکی از مشکلات کار در رسانه در ایران تفسیر موسع از عبارات “نشر اکاذیب و تشویش اذهان” است. تفسیر مشخص و معینی از مصادیق این موارد در قانون وجود ندارد.
بخاطر همین شرایط مدیران در برخی اوقات، با استناد به این موارد، خبرنگاران را آواره راهروهای دادگاهها می کنند.
خبرنگاری در کشورهایی مثل کشور ما به مثابه بند بازی است. هر آن امکان دارد با کوچکترین لغزشی اتفاقی برای خبرنگار رخ دهد.
حال اگر این شرایط را به خبرنگاری در حوزه اقوام و مذاهب تسری دهیم مشکلات دوچندان می شود. خبرنگاران در این حوزه ها مشکلات بیشتری دارند و فعالیت های آنها با حساسیت های، بیشتری مورد توجه قرار می گیرد.
در نهایت روز خبرنگار را به همه فعالان حوزه اطلاع رسانی تبریک گفته و امیدواریم در کار خطیر رسانه ای فارغ از حب و بغض های غیر حرفه ای به انتشار حقایق بپردازند.
سرویس سیاسی آوای سنت
