آوای سنت : مهاجرت مسلمانان به مدینه،بار اقتصادی را بر این دولت نوظهور افزایش داد.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، پیامبر اسلام برای حل این بحران راهکارهای مختلفی در نظر گرفت. اولین آن ایجاد نظام برادری بین مهاجرین و انصاربود. او سپس سکوی مسجد النبی را بنا کرد تا بیشترین تعداد ممکن از مهاجران فقیر را در آنجا اسکان دهد.
حضرت صلی الله علیه و آله و سلم به بررسی اوضاع اقتصادی شهر اهتمام ورزید،او به این نتیجه رسید که قدرت اقتصادی در دست یهودیان است و آنها بازار تجاری شهر و پول آن را در اختیار دارند.
کنترل قیمت ها و کالاها در انحصار آنهاست،رسول اسلام دید که آنها کالاها را احتکار می کنند و از نیاز انسانها به این کالاها سوء استفاده می کنند. لازم بود تا بازاری برای مسلمانان ایجاد شود تا بر سر منابع ثروت و اقتصاد شهر با یهودیان رقابت کنند و آداب و اخلاق اسلام را در دنیای تجارت نشان دهند.
پس پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در غرب مسجد النبی مکانی را برای بازار معین کرد و حدود آن را مشخص کرد وگفت: این بازار شماست.در این محدوده فعالیت کنید و از مردم مالیات نگیرید.
بازار در زمان ایشان گشایش زیادی به وجود آورد،سپس مورد توجه و عنایت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم قرار گرفت و ایشان متعهد به نظارت و نظارت بر آن شدند. او قوانینی برای آن وضع کرد و آدابی برای آن درنظر گرفت و آن را از بسیاری از خرید و فروش های عصر جاهلیت که شامل بی انصافی، فریب و تقلب و نیرنگ بود، پاک کرد. هدف ایشان نیز فراهم آوردن فرصتهای برابر در آن برای خرید و فروش بین همگان بوده است.
پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله و سلم برای حفظ و عدم تخطی و مخدوش نشدن بازار،آداب و رسوم زیادی وضع کرد که باید سرمشق و الگوی بازارهای ملت درزمان های مختلف باشد،از شرح حال او مجموعه آدابی را می توان به دست آورد که در هنگام ورود به بازار و نظارت بر آن و پیگیری روند معاملات در آن امر یا نهی می کرد.پیامبر صلوات الله علیه هر بدی را که می دید برطرف می کرد و هر خیری را که مشاهده می کرد،تایید و تشویق می کرد
ازجمله این آداب این است:
* سنت است کسانی که وارد بازار می شوند ابتدا خدای متعال را ذکر کنند و او را حمد و ثنا کنند،ایشان فرمودند:هر کسی وارد بازار شد و گفت:(لا إله إلا الله وحده لا شریک له، له الملک، وله الحمد، یحیی، ویمیت، وهو حی لا یموت، بیده الخیر، وهو على کل شیء قدیر) خداوند برای او هزار حسنه می نویسد و هزار بدی را از او دور می کند و هزار درجه او را بالاتر می برد و خانه ای در بهشت برایش می سازد.
حضرت از این جهت برای بازار ذکری را قرار داد که بازار محل غفلت از یاد خدا و اشتغال به تجارت است، چنان که در سیطره شیطان و لشکریان اوست،ذکر در اینجا با شیطان می جنگد و لشکریان او را شکست می دهد.
*مکروه است کسانی که وارد بازار می شوند با دعوا و مشاجره صدای خود را بلند کنند، در وصف او صلی الله علیه و آله آمده است که تندخو نیست و بدی را با بدی جواب نمی دهد، بلکه چشم پوشی می کند و می بخشد.
*باید نظافت بازارها را حفظ کرد و از آلودگی آنها به خاک و کثیفی پرهیز کرد تا مسلمانان هنگام رفت و آمد آسیبی نبیند و یا بوی نامطبوع آنها را اذیت نکند.
*احتیاط در حمل اسلحه برای کسانی که با سلاح وارد بازار می شوند
*امر به وفای قراردادها و عهدها و سایر تعهدات و انذار از نقض آنها یا خیانت در آنها.خداوند متعال می فرماید”وأوفوا بعهد الله إذا عاهدتم ولا تنقضوا الأیمان بعد توکیدها وقد جعلتم الله علیکم کفیلا إن الله یعلم ما تفعلون” [النحل: ۹۱].
*سهولت و بخشش و آسان گرفتن در خرید و فروش ها ،حضرت صلوات الله علیه و آله و سلم فرمود: خدا رحمت کند بنده ای را که در هنگام خرید و فروش مدارا می کند.
رویکرد الهی از طریق داستان های قرآنی به معضل اقتصادی پرداخته است تا مردم از گذشتگان پند و عبرت بگیرند،او جنبه تشریعی عبادی را که در ساختار سازمانی آموزشی تأثیر می گذارد، رها نکرد.
خداوند متعال به این ملت عنایت کرد تا لیاقت حمل امانت و ابلاغ پیام را داشته باشد. در این حکومت، هیچ تفاوتی بین مسائل کوچک و بزرگ وجود ندارد، زیرا همه آنها تلاش می کنند تا بنای آن را بالا ببرند و در برابر طوفان هایی که احتمال دارد با آن روبرو شوند، قد علم کنند. از جمله این آداب عبادی که در دو سال اول هجرت واجب شد، زکات، زکات فطره و روزه است.
می بینیم که هدف او تمرین تدریجی در ساختن جامعه مسلمانان و در نظر گرفتن واقعیت های مردم و حرکت آنها به سوی بهترشدن است بدون اینکه در این مسیر دچار بی انصافی شویم و تعجیل کنیم ، اما همه چیز در زمان خود انجام می شود.
