معامله ی اهل سنت با جریان های سیاسی !
آوای سنت : دیروز در پیچ یکی از طرفداران آقای خاتمی ، متنی استوری شده بود که طعنه به رای اهل سنت بخاطر مشارکت در انتخابات و رای به جریان اصولگرا بود .
آرا چهار سال پیش آقای رییسی که پانزده میلیون بوده را با رای کنونی این دوره مقایسه شده و با عبارتی تلخ و زننده این دو میلیون رای اضافی را حاصل اقبال اهل سنت به ایشان دانسته و در آخر اضافه کرده اند که :
پیوند با اهل سنت مبارک باد !
حالا نه در جواب این متن ؛ که سخنی با دوستان اصلاح طلب دارم که رهبرشان با شعار گفتگوی تمدن ها و آشتی با دنیا ، وارد عرصه ی رقابت شد . کنار تمام چهره های عبوس ، خاتمی لبخند بر لب داشت و به اعتبار این همه ، اهل سنت را به آمدن دعوت کرد .
به گمانم آن وعده ها که دادید و در باغ سبزی که گشودید و با هزار زبان ؛ رای اهل سنت را سرنوشت ساز خواندید ؛ یادتان رفته ؟
آن موقع عزیز بودیم و چون آبی از هشت سال حضور شما گرم نشد و تمام وعده ها در حد همان وعده ماند ، حالا دوستان زبان از کام بر آورده و رای و اعتمادمان را به سخره گرفته اند ؟
ظاهرا از یاد برده اید که سخنرانی های غرا و خطابه های جانانه آشتی دادن اهل سنت ، از زبان آقای خاتمی و طیف فکری شان ، ما را به میدان آورد تا تمام معادلات را برهم بریزیم و از صندوق نام شما را بیرون بیاورند .
حتما فراموش کرده اید که رای ما ، اعتماد ما و اطمینان ما به شما ؛ یکی از عوامل پیروزی تان بود ؟
نکند از خاطر برده اید که ایران برای همه ی ایرانیان ، شعارتان بود و ما بعد از جلوس اصلاح طلبی ، همان شهروند درجه ی دو ماندیم . به هرچه گفتید ؛ پشت کردید و تا توانستید از گفتگو ، پشیمانمان کردید .
اهل سنت ، دو رو نیست . وعده ی ماندنش تا آخر بود و این شما بودید که بر پیمان هایتان نماندید . نه در کابینه ، نه در حد سفیر و استاندار و نه حتی شغل های خطیر در مناطق سنی نشین به گماردن شایستگان ما ، عمل نکردید .
آیا جواب آن نجابت و صبوری و همراهی با متانت را امروز دوستانتان با نیش و کنایه می دهند ؟
۲۴ سال با شما و فکرهای نزدیک به شما ، ماندیم و ترازوی حضورتان را سنگین کردیم ؛ شایسته است چنین نواخته شویم ؟
خودتان را جای ما بگذارید ؛ وقتی سهم ما فقط بی مهری و طرد شدن و برآورده نشدن مطالبات بودد ؛ می توانستیم بازهم اعتماد کنیم ؟
با کدام فاکتور از توسعه و استفاده از نخبگان ما ، می توانستید مجابمان کنید که به طیف دیگر مایل نشویم ؟
چقدر مهلت می خواستید ؟
دو نسل جوان ما با شما پیر شد ؛ جز بی اعتنایی چه دید ؟
حالا این حق ماست تا دیگری را امتحان کنیم ، ولی حق شما نیست که شماتتمان کنید ؛ چون ما برعهدمان ماندیم و این شما بودید که نماندید !
این مزد مشارکت و همراهی با شما بود ؟
ما حق داریم پیگیر مطالباتمان و معامله با جریان های سیاسی باشیم ، نوبت به دیگران می رسد ، باید طعنه بشنوند ؟
از دوستان ، اهل گفتگو ، آن هم نه با ما که با تمدن ها هستید ؛ بعید است !
کتایون محمودی
خرداد ۱۴۰۰
