آوای سنت : سنگین ترین شکست ایران طی همه ادوار جام جهانی فوتبال در بازی شب گذشته برابر تیم ملی فوتبال انگلیس موجی از ناامیدی را در میان فوتبالدوستان ایرانی ایجاد کرده است، اما بنا بر عقیده کارشناسان کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی فوتبال که سودای راهیابی به مرحله یک شانزدهم نهایی را در سر می پروراند، در برابر انگلیس از ترکیب اصلی استفاده نکرده است.
در سوی دیگر میدان کسب برد قاطعانه برای گرت ساوت گیت پس از به بار آوردن نتایج ضعیف و دور از انتظار در لیگ ملت ها و بویژه دو باخت سنگین متوالی مقابل تیم ملی فوتبال مجارستان، بسیار حیثیتی به حساب می آمد. وی به خوبی آگاه بود که اگر بخواهد دست به بازی محتاطانه بزند به رغم برد با هر نتیجه از تیر انتقادات در امان نخواهد ماند. بنابراین بر خلاف چند پیکار اخیر، تاکتیک حمله با تمام ظرفیت را بکار گرفت تا موقتا از حاشیه به دور مانده و عملکرد مطمئنی را از ره آورد نخست به دست آورد. شیوه بازی آتشبار نوک حمله انگلیس نیز بر این ادعا صحه می گذارد و آنها با بهترین چیدمان آمده بودند تا سرنوشت بازی را در همان نیمه اول به نفع خود بسته و با برتری بی حرف و حدیث ، صدر جدول گروه دوم را مال خود نمایند.
با همه این احوالات در ساعات قبل از بازی، کسب نتیجه آبرومند در برابر انگلیس قدرتمند برای هواداران ایرانی به امید تکرار حماسه ملبورن انتظارات از این بازی را دو چندان بالا برده بود، زیرا بسیاری بر این باور بودند که تجربه بالای کی روش می تواند حریف را زمین گیر کرده و کلیه معادلات فوتبالی را بر هم بزند!
بی تردید یکی از اصلی ترین دلایل باخت سنگین شب گذشته به کمبود تجربه در نزد بازیکنان تیم ایران و نبود بازی تدارکاتی با تیم های مطرح جهان بر می گردد. تیم ملی ایران طی بیست سال گذشته تنها دو بازی تدارکاتی با تیم های ملی فوتبال آلمان در تهران و برزیل در امارات داشت که هر دو پیکار را با نتایج دو بر صفر و سه بر صفر واگذار کرد و از دوازده سال پیش تاکنون جز در دیدارهای رسمی با هیچ یک از تیم های مدعی جام روبرو نشده است.
انجام چند تعویض در نیم دوم بازی با انگلیس هر چند تا حدودی توانست حاکمیت مطلق را از یاران هری کین بگیرد، ولی باید پذیرفت که ایران در هیچ یک از دقایق مسابقه، خود واقعی نبود و آن طور که گمان می رفت نتوانست دروازه جردن پیکفورد نه چندان مطمئن را تحت فشار بگذارد.
تلخی های بازی با انگلیس که در صورت نیاز به راحتی قادر به زدن گل های بیشتری نیز بود، این واقعیت مسلم را می رساند که بازی با استرالیا در هشتم آذرماه سال هفتاد و شش با وجود فرستادن تری ونبلز به خانه، خارج از دایره پیش بینی رقم خورده و تنها یکبار می تواند اتقاق بیفتد. آن زمان تیم مدعی استرالیا به لطف برخوردار بودن از مدیریت توانمند، ترکیبی شبیه به انگلیس داشت و همزمان با سوت داور انجام حملات بی وقفه را در دستور کار قرار داد.
با در نظر گرفتن پتانسیل کنونی فوتبال ما، این توقع از انگلیسی ها که خودشان را در رویارویی با تیم دوم ایران از آب و گل بیرون بکشند با منطق فوتبالی جور در نمی آید. حقیقتی که گرت ساوت گیت نیز پس از اطلاع از ترکیب تیم ایران به آن پی برده و آمده بود تا در دقایق باقیمانده نیمه دوم به نفرات اصلی تیمش برای بازی با آمریکا استراحت بدهد.
گرچه از نگاه برخی فوتبالدوستان که معتقد بودند می توانیم انگلیس را با دو، سه و یا حتی چهار گل میخکوب کنیم، اما اگر واقعا می شد منطق فوتبال را در خیال و تصور به تصویر کشید، آن گاه هرگز شاهد فتح جام جهانی توسط بزرگانی مانند برزیل، فرانسه، ایتالیا، آلمان، آرژانتین و خود انگلیس در ادوار گذشته نبودیم. ارزشمندترین افتخاری که تاکنون تیم هایی مثل هلند و کرواسی در بهترین فرم شان هم موفق به کسب آن نشده اند.
