چرا اسرائیل غرق در وحشت است؟
آوای سنت : نشست عادی سازی در نقب،که چهار کشور عربی را با اسرائیل گرد هم آورد، چیزی نیست جز آشکار سازی بحران عمیقی که رژیم اشغالگر از آن رنج می برد.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت، تل‌آویو از همه دوستان خود در منطقه می‌خواهد به این رژیم کمک کنند تا بر بحران فزاینده خود غلبه کند. نشست نقب را فقط از این زاویه می‌توان تفسیر کرد .
البته بر کسی پوشیده نیست که رژیم‌های عربی که برای شرکت در نشست نقب از یکدیگر سبقت گرفتند، نیز بحران مشابهی را تجربه می‌کنند.
این کشورهای عربی به‌ویژه با توجه به تحولات سریع بین‌المللی و دگرگونی‌های جهان به دلیل جنگ اوکراین، جابجایی مراکز قدرت و ظهور روسیه به عنوان بازیگری با نقش بیشتر در منطقه،ترس فزاینده ای نسبت به آینده خود دارند.
از این رو این کشورها در مناقشه روسیه و غرب مواضعی را اتخاذ کرده اند که به بی طرفی نزدیکتر است.
البته امارات با تعجیل در بهبود روابط با سوریه به این دلیل که متحد اصلی روسیه در منطقه است، پا را فراتر گذاشته و تلاش کرد تا موافقت قدرت های جایگزین ایالات متحده را جلب کند.
انگیزه کشورهای عربی برای شرکت در نشست نقب مهم نیست، زیرا همان انگیزه هایی است که در وهله اول این کشورها را به سمت عادی سازی با رژیم اشغالگر سوق داده است و این نشست چیزی جز تداوم جلب رضایت اسرائیلی ها برای حفاظت از آنها نیست.
اما مهمترین سوال این است که چرا اسرائیل دوستان خود را در منطقه احضار کرد؟این رژیم از این جلسه چه می خواهد؟
واقعیت این است که رژیم اشغالگر از زمان نبرد «شمشیر قدس» در سال گذشته و نتایج آن، با بحرانی بی‌سابقه مواجه است و محافل تصمیم‌گیر اسرائیل ماه‌هاست به دلیل ترس از وقوع یک قیام فراگیر و آشکار فلسطینی که منجر به فروپاشی کامل هر آنچه که اسرائیل در دو دهه اخیر در سرزمین فلسطین پایه گذاری کرده است،در وحشت و نگرانی به سر می برند
وحشت اسرائیل به دلیل امکان وقوع انتفاضه همه جانبه نیست. زیرا اسرائیلی‌ها پیش از آن با دو انتفاضه (اول در سال ۱۹۸۷ و دومی در سال ۲۰۰۰) مواجه بودند، بلکه نگرانی اسرائیل ناشی از انتظارات در مورد شکل رویارویی با فلسطینی هاست.
واقعیت در سرزمین های اشغالی نسبت به دو دهه قبل کاملاً تغییر کرده است
مهمترین نکته در مورد واقعیت جدید این است که فلسطینی های داخل خط سبز نیز این گونه رفتار می کنند که بخشی از سرزمین های اشغالی هستند نه بخشی از رژیم اشغالگر.
این همان چیزی است که جهان شاهد آن بود که اسرائیلی ها در نبرد شمشیرقدس در ماه می سال گذشته با آن مواجه شدند.
بنابراین اسرائیلی‌ها از فروپاشی کامل در سرزمین‌های فلسطینی بیم دارند و اگر این اتفاق بیفتد، رویارویی کاملاً متفاوت از آنچه در انتفاضه الاقصی در سال ۲۰۰۰ رخ داد، خواهد بود.
آن زمان تانک های رژیم اشغالگر هنوز در غزه بودند و فلسطینی ها سلاح های سبک داشتند، نه موشک هایی که به تل آویو و فراتر از آن می رسید.
آن زمان به فلسطینی‌های داخل سرزمین های اشغالی«عرب اسرائیل» می‌گفتند که همواره نظاره گر رویایی فلسطین و اسرائیل بودند اما این افراد سال گذشته در این رویارویی شرکت کردند و در برابر حملات قدس سکوت نکردند.
فلسطینی ها خود را برای پذیرایی از ماه رمضان آماده می کنند و کسانی که رسانه های فلسطینی را دنبال می کنند می دانند که شهر قدس خط قرمز فلسطینی هاست.
همچنین این روزها اصطلاح جدیدی در بین فلسطینی ها دست به دست می چرخد و آن نبرد شمشیر قدس ۲ است.از سوی دیگر، اسرائیلی ها از دوستان عرب خود استفاده می کنند تا هرگونه درگیری در ماه مبارک را لغو کنند.
نشانه های بحران اسرائیل از رویارویی سال گذشته آشکار شد، همچنین نشانه های واقعیت جدید فلسطین نیز به تدریج آشکار می شود، به نظر می‌رسد اشغالگران اولین کسانی هستند که آن را به خوبی درک می‌کنند.
