یادداشت مولانا حافظ عبدالله ملازهی درباره حاشیه های عید فطر
آوای سنت : عملکرد هر شخص منطبق با جایگاه علمی، ایمانی و معنوی او مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد!
عمدتا در تنظیم عقاید اهلسنت با این جمله بر میخوریم که «عملکرد هر شخص منطبق با جایگاه علمی، ایمانی و معنوی او مورد تجزیه و تحلیل قرابگیرد».
این اصل کلی در تنظیم عقاید اهلسنت پیرامون تعامل صحابه با یک سری رویدادها – بالاخص مشاجرات صحابه و آرای فقهی و عقیدتی آنان و چه بسا موضعگیریهای اجتهادی شخصی آنان- و بصورت کلیتر دربارهی شخصیتهای دینیِ تاریخ اسلام و ایمه عظام از سلف گرفته تا به امروز همواره مورد توجه بوده و اهمیت آن همچنان باقی است.
این اصل مهم کار شخصیتشناسی را برای مسلمانان بسیار سهل و آسان میگرداند تا دربازشناسی خالص از ناخالص راحت باشند و از سردرگمی نجات یابند.
موضوع به تأخیر افتادن عید در چابهار توسّط شیخ الحدیث حضرت مولانا چابهاری با هجمههای افراد ناآگاه و بیعلم و احیانا دشمنان مغرض درباره شخصیت ایشان همراه شد.
باید اذعان داشت که سوابق درخشان حضرت شیخ الحدیث در بُعد اجتماعی دینی اعم از دفاع از صحابه، سایر کارنامههای علمی، خدمات بیشائبه برای اهلسنت این مرز و بوم و در بُعد دینمداری و سنتمداری و تعبد فردی اجازه نمیدهد پیرامون این مرد بزرگ قضاوتهای نادرست صورت بگیرد و ایشان را به سمت و سوی صف کسانی بکشد که از روی غرضورزی، هراس از حکومت، جبههگیری دربرابر حضرت شیخ الاسلام و فتوای دارالعلوم زاهدان مبنی بر اعلام عید در روز جمعه سر مخالفت دارند.
بر هیچکس پنهان نیست که اختلاف رای در مسایل فقهی در پهنهی تاریخ همواره در میان علمای اعلام وجود داشته و دایم وجود خواهد داشت که موضوع عید چابهار را میتوان از این دست مسایل قلمداد کرد.
لازم است عموم مردم از طعنه و بدگویی نسبت به علما عموما و نسبت به شیخ الحدیث حفظه الله خصوصا برحذر باشند.
انصافاً حضرت ایشان کسی است که شایستهی القابی چون عارف بالله، عالمی ربانی، فقیهی متبحر، عابدی کمنظیر و پیر طریقت میباشد.
امام احمد بن حنبل میفرماید: لحوم العلماء مسمومه من شمها مرض و من اکلها مات.
پس لازم است دربارهی علما و بزرگان دینی زبان نگهداریم و از قضاوتهای مغرضانه و بدور از واقعیتها دوری کنیم.
کلام آخر اینکه واقعا حضور پرشور مردم متدین و فهیم چابهار در عید روز شنبه ستودنی و قابل تحسین و تشکر است.
📝 عبدالله ملازهی
خادم مدرسه دینی منبع العلوم کوهون سرباز
دوشنبه – ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲