آوای سنت : سبحان الله که خدای تعالی چه‌قدر از این روزه بنده خود خشنود می‌شود. بنده‌ای که به خاطر پروردگار خویش، تمام خوردونوش خود را کنار می‌گذارد، و لذت‌های شیرین زندگی را به یک‌سو می‌نهد تا امر پروردگار خود را بر جای آورد.
طبیعی است هرگاه بنده‌ای خشنودی پروردگار را از طریق روزه به دست آورد، اوتعالی نیز با پاداش بسیار بنده خود را خشنود خواهد ساخت. این خشنودی‌ها هم دنیوی استند و هم اخروی. پیامبر (ص) فرمود: برای روزه دار دو خشنودی است: یکی هنگام افطار و دیگری هنگامی که به ملاقات پروردگار خود می‌رود.
یقیناً که یکی از خشنودی‌های بزرگ حق‌تعالی که برای بندگانش در روز آخرت به خاطر روزه‌داری عطا می‌کند، ورودگاه ویژه‌ای به نام “ریان” است. ریان دروازه‌ای است بزرگ و ویژه و با امکانات وافر، این دروازه بزرگ مخصوص روزه داران است و از آن در روز آخرت فقط روزه‌داران وارد بهشت می‌شوند و بس، و دیگران نمی‌توانند از آن وارد گردند.
در صحیح البخاری حدیثی از سهل بن سعد(رض) روایت شده که در آن پیامبر اکرم(ص) فرمود:
«إِنَّ فِی الجَنَّهِ بَابًا یُقَالُ لَهُ الرَّیَّانُ، یَدْخُلُ مِنْهُ الصَّائِمُونَ یَوْمَ القِیَامَهِ، لاَ یَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَیْرُهُمْ، یُقَالُ: أَیْنَ الصَّائِمُونَ؟ فَیَقُومُونَ لاَ یَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَیْرُهُمْ، فَإِذَا دَخَلُوا أُغْلِقَ فَلَمْ یَدْخُلْ مِنْهُ أَحَدٌ» (بخاری، ج ۳ ص ۲۵)
(همانا در بهشت دروازه‌ای است که به آن ریان می‌گویند. از این دروازه در روز قیامت فقط روزه‌داران وارد می‌شوند و هیچ کس دیگری غیر از آن‌ها وارد نمی‌شود. در آن روز گفته می‌شود، روزه‌داران کجا هستند؟ پس روزه داران بر می‌خیزند و کسی جز آن‌ها از این درب وارد بهشت نمی‌شود، و چون آن‌ها وارد گردند دروازه بسته می‌شود و هیچ کس دیگر نمی‌تواند از این دروازه وارد بهشت شود).
و این جایزه و امتیاز بزرگی است. هدف از این جایزه ویژگی بخشیدن به دو چیز است: به روزه به عنوان یک عبادت بزرگ که موجب خشنودی پروردگار است؛ به روزه‌دار به عنوان بنده‌ای که به خاطر حق‌تعالی تمام خوردونوش خود را کنار می گذارد تا رضایت اوتعالی را کمایی نماید.
این یک امتحان بزرگ است که بنده در مقابل آن قرار می‌گیرد: گرسنگی و تشنگی، آن‌هم در روزهای گرم و داغ و دراز که گاهی فشار کمبود آب و غذا رمق را از انسان می‌گیرد. این کار کوچکی نیست، تحمل آن دشوار است، ولی چون بنده تصمیم می‌گیرد در جهت تطبیق امر پروردگار این وضعیت را تحمل کند، و تا آخر روز وضعیت به وجود آمده را با جان و دل می‌پذیرد، طبیعی است که در این آزمون موفق به در می‌آید، و مستحق این پاداش و جایزه بزرگ می‌گردد.
“ریان” معانی گوناگونی دارد از جمله: سیراب، شادمان، شاداب، تر و تازه. یقیناً کسی که از این دروازه وارد بهشت می‌شود، برای همیشه سیراب و شاداب می‌گردد. برای همیشه تر و تازه باقی می‌ماند و برای همیشه شادمان می‌گردد.
در روایتی دیگر در مورد ریان پیامبر اکرم (ص) فرمود:
«إِنَّ فِی الْجَنَّهِ بَابًا یُقَالُ لَهُ: الرَّیَّانُ، یُدْعَى یَوْمَ الْقِیَامَهِ، یُقَالُ: أَیْنَ الصَّائِمُونَ؟ فَمَنْ کَانَ مِنْ الصَّائِمِینَ دَخَلَهُ، وَمَنْ دَخَلَهُ لَمْ یَظْمَأْ أَبَدًا» (ابن ماجه، ج ۲ ص ۵۵۸)
(همانا در بهشت دروازه‌ای است که به آن ریان می‌گویند. در روز قیامت از آن دروازه ندا می‌شود که روزه‌داران کجا هستند؟ پس کسی که از جمله روزه‌داران باشد از آن داخل می‌گردد، و هرکس از آن داخل شود هرگز تشنه نمی‌شود).
شاید کسی بگوید وقتی انسان تشنه نشود، پس از سایر نعمت‌های بهشت از انواع نوشیدنی‌ها محروم خواهد بود؟ در پاسخ می‌گوییم خیر. زیرا نوشیدنی ها بر دو قسمند: نوشیدنی‌هایی که به منظور رفع تشنگی نوش می‌شوند، مانند آب، و نوشیدنی‌هایی که به منظور لذت نوش می‌شوند، مانند انواب شراب‌ها. بنده مؤمن در بهشت از انواع نوشیدنی‌ها نه برای رفع تشنگی که برای لذت می‌نوشد پس از این نوشیدنی‌ها محروم نمی‌گردد.
