آوای سنت : عَنْ أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله علیه وسلم: « تَسَحَّرُوا فَإِنَّ فِی السَّحُورِ بَرَکَهً »
(از انس بن مالک رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود:
«سحری کنید که در آن برکت است»).
ایشان در حدیثی دیگر فرمود:
عَنْ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله علیه وسلم قَالَ:
«فَصْلُ مَا بَیْنَ صِیَامِنَا وَصِیَامِ أَهْلِ الْکِتَابِ أَکْلَهُ السَّحَرِ» (صحیح مسلم، ۳/۱۳۰)
(تفاوت میان روزۀ ما و روزۀ اهل کتاب خوردن سحر است).
این هر دو حدیث را امام مسلم در صحیح خود روایت کردهاند، یکی را از انس بن مالک رضی الله عنه و دیگری از عمرو بن العاص رضی الله عنه.
در این حدیث چند نکته برجسته است:
اول- اینکه بر هر روزهدار لازم است سحری کند. منظور از سحری غذایی است که روزهداران قبل از طلوع صبح صادق تناول میکنند تا در طول روز بتوانند روزۀ خود را به خوبی بگیرند.
تناول این غذا بسیار برکت دارد، این برکت از چند جهت است:
- برکت آن هم در روزه است زیرا ثواب روزه را چند برابر میکند.
- برکت آن در جسم آدمی است، زیرا قوا و نیروهای از دست رفته در جریان روزه را دوباره اکمال میکند.
- برکت آن در عالم روح و معنی انسان است، زیرا خوردن این غذا در عالم معنی این تأثیر را دارد که شخص را از جهت امور معنوی و حالات روحی به حدی اکمال میکند که سرشار از معنویت میسازد.
- برکت از جهت شب زندهداری، زیرا نفس بیدار شدن به خاطر سحری شب زنده داری است.
- خوردن غذای سحری به حدی مفید است که هیچ غذای دیگری این فایده را در این ماه ندارد.
علاوه بر این به خاطر خدای تعالی از خواب خوش و نرم بیدار شدن، این خود نشان از سرسپردگی و بندگی و اخلاص و علاقۀ شخص مسلمان به طاعت و عبادت و اطاعت از خداوند بزرگ جل جلاله است.
انسان ولو تصمیم دارد به خاطر رژیم گرفتن یا هر علت دیگری غذای سحری را تناول نکند، بازهم باید به خاطر سحر بیدار شود و لا اقل یک دانه خرما و یک لیوان آب یا چایی بنوشد تا از ثواب برخاستن سحری و بیدار شدن در آن برخوردار گردد و از این برکت بزرگ محروم نشود.
کسی که در سحری بیدار نشود قطعاً این همه خیر و برکت را از دست میدهد. رمضان برای شب زنده داری و بر هم خوردن نظم همیشگی زندگی و به میان آمدن نظم جدیدی است که مخصوص رمضان است. در این نظم جدید یک انسان مسلمان روزهدار باید در نیمههای شب بیدار شود، البته به یاد خدا بیدار شود و یا اوتعالی سبب بیداریاش گردد. طبیعی است کسی که چنین باشد قطعاً در تمام زمینهها برکات سحری را دریافت میدارد. هم در عرصۀ جسم خود، و هم در عرصۀ روح و جان، و هم در عرصۀ روزه و رمضان، و هم در تمام امور زندگی.
پس نباید انسان خود را از این نعمت بزرگ محروم کند. انسان روزه دار باید بداند که سحری در واقع یک تکلیف نه که یک جایزه برای روزهداران و روزه گیران و عموم مسلمانان است.