آوای سنت : عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله علیه وسلم قَالَ:
«إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّهِ، وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ، وَصُفِّدَتِ الشَّیَاطِینُ» (صحیح مسلم، ۳/۱۲۱)
از ابی هریره رضی الله عنها روایت شده که گفت رسول خدا صلی الله علیه و مسلم فرمود:
(آنگاه که رمضان فرا رسد، دربهای بهشت باز میگردند، و دربهای دوزخ بسته و شیاطین به زنجیر کشیده میشوند).
شرح حدیث و نکات آن:
از این حدیث دانسته میشود که ماه رمضان با ماههای دیگر متفاوت است و سه امتیاز بزرگ دارد:
- امتیاز اول: از امتیازات این ماه این است که در آن دروازههای بهشت باز میشوند. بهشت بوستان بزرگی است که در آن تمام نعیم لذیذ که نمونهاش در دنیا دیده و شنیده نشده وجود دارد. آنجا محل عیش و نوش و خوشگذرانی و لذت و کامجوییِ کسانی است که در این دنیا اعمال صالح و نیک انجام دادهاند.
این حدیث نشان میدهد که اعمال صالح توان این را دارند که دروازههای چنین مکان مهم و با ارزشی را بر روی انسان بگشایند و باز کنند، و انسان را در خود جای داده به لذت دائمی، ابدی و بی پایان برسانند. هر انسانی که روزه بگیرد دروازههای بهشت را بر روی خود باز میکند و خویشتن خویش را مستحق آن میگرداند، و اگر روزه نگیرد از این نعمت محروم خواهد بود، و خبری از باز شدن دروازههای بهشت بر رویش نیست.
- امتیاز دوم: در این ماه دروازههای دوزخ بسته میگردند، دوزخی که در طول ایام سال شعلهور و بی صبرانه مشتاق دریافت سرکشان و گردنشان از اوامر حقتعالی است.
این موضوع نشان میدهد که دوزخ با همۀ عظمت و بزرگی و خطری که دارد، در مقابل اعمال صالح از جمله روزه و اعمال صالحی که در آن انجام میشود هیچ است، و اعمال صالح این قدر قوّت و قَدر و منزلت دارند که بتوانند دوازههای دوزخ را ببندند.
- امتیاز سوم: یکی دیگر از امتیازات این ماه این است که در آن شیاطین که موجودات شرور و خطرناکی هستند و همیشه در پی گمراهی انسان قرار دارند، به زنجیر کشیده میشوند. البته این امتیاز برای روزه داران است، یعنی شیاطین را راهی بر تسلط و نفوذ بر روزه داران نیست و کسانی که روزه نمیگیرند هیچ مصونیتی در قبال شیطان ندارند.
ضمناً قوت و قدرت هر روزه دار در مقابل شیطان به میزان و اندازۀ قوت و قدرت روزهاش است. هر چه انسان روزۀ خود را با اخلاص بیشتر و رعایت تقوا و اخلاقیات آن بگیرد، قدرت نفوذ شیطان در او کم شده، تا جاییکه دیگر شیطان نمیتواند بر او سلطه یابد و حتی از او فرار میکند.