ایمان قلبی زمینه ساز قبولی عبادات و طاعات
آوای سنت: عالم اهل سنت خراسان رضوی ایمان قلبی را زمینه ساز قبولی عبادات و طاعات دانست.
به گزارش آوای سنت، مولوی سید شهاب الدین موسوی یاد و ذکر خدای عزوجل، افزون شدن بر طاعات مسلمانان در شب های رمضان و خصوصا در دهه اخیر و احساس اندوه بابت الوداع با ماه ضیافت الله را به دلیل وجود نیروی ایمان در دل های بیدار دانست و گفت: هر میزان که ایمان در باطن انسان تقویت شود به همان میزان می تواند به فرامین الهی پایبند باشد. از سوی دیگر نداشتن اعتقاد و ایمان راسخ به فضائل و فواید روزه موجب کوتاهی فرایض و سنت می گردد. ایمان ارتباطی با ظاهر شخص ندارد، بلکه نیرویی در باطن است که عمل را به تثبیت می رساند، پس ادعای داشتن ایمان با حقیفت آن تفاوت دارد.
اگرمی بینیم که در غیر از ماه رمضان مساجد خالی می شوند، اگر در پرداخت زکات کوتاهی می کنیم، سبب به ضعف ایمان بر می گردد. علی رغم آنکه می دانیم نگاه به نامحرم گناه است، ولی از چشم حفاظت نمی کنیم.
مولوی موسوی نفاق را دشمن ایمان خواند و افزود: دروغ گویی، غیبت، بازی با آبروی اشخاص از دلایل انحراف و قدم نهادن در وادی گمراهی هستند. یک شخص همزمان نمی تواند هم عامل به منکرات باشد و هم خواب صبح را جهت اقامه نماز بر خود حرام کند. ایمان الزاما باید قوی و مستحکم باشد تا با منکرات بیگانه شده و دل را به نماز و اذکار مشغول بداریم. اقرار به کلمه طیبه شرط ایمان دار بودن است و باید تلاش کنیم تا این اقرار به عمق درون راه پیدا کند.
این عالم اهل سنت خراسان رضوی منشاء پیدایش بسیاری از آفات اخلاقی و اجتماعی درون جوامع اسلامی را در پرداختن به منهیات و منکرات توصیف کرد و عنوان نمود: ایمان به تعبیر ساده تصدیق خبر و تکذیب نظر می باشد. اعتقادات انسان به باورهایش بستگی دارد، اگر باور درست باشد عملکرد مثبت خواهد بود و در غیر این صورت از مسیر هدایت فاصله می گیریم. قرآن راهنمای هدایت برای اهل تقوا قرار داده شده است. هیچ یک از متقیان از اصحاب رضی الله عنهم گرفته تا پرهیزکاران عصر کنونی بدون میل و اشتیاق به قرآن با تقوا نشده اند.
مولوی موسوی تاکید کرد: اهل ایمان به همه چیزهایی که در قرآن آمده است، حتی بدون دین و مشاهده ایمان می آورند، بنابراین پیش از موت به عذاب قبر، پیش از قیامت به حساب اعمال، پیش از نائل آمدن به دیدار بهشت به بودن آن و پیش از ملاقات با الله متعال به ذات بر حقش ایمان راسخ و اعتقاد کامل دارند. بدانیم نفع و ضررهایی که به زندگی ها وارد می شود وابسته به علم و دانش آدمی نیستند. اکتشافاتی بوده اند که در ادوار گذشته بر فوایدشان تاکید فراوان رفته است، اما امروز دانشمندان با آوردن دلایل مختلف بر مضر بودن شان صحه می گذارند، پس در خصوص آنچه که می خوانیم و تجربه می کنیم بیش بار باید مراقبت بعمل آورده و هر اعتقاد و پنداری را مبنا قرار ندهیم.
این استاد اهل سنت یادآور شد: علوم واقعی و غیر قابل تغییر را از قرآن یاد بگیریم. باور به بیانات کتاب آسمانی موجب هدایت خواهد شد و اعتماد به غیر الله در هر شکل و حالت مردود است. دروازه های چشم و گوش را به هر آنچه که می توان دید و شنید باز نگذاریم. صفات ایمانی را نه با تشخیص عقل و بلکه با دستور پروردگار خود بشناسیم. حضرت موسی علیه السلام اگر می خواست برای عبور از نیل خروشان بنابر دستور عقل پیروی کند مسلما کاری از پیش نمی برد، اما ایمان او به وعده الهی باعث شد تا با زدن عصا به آب، دوازده مسیر بر او و پیروانش از میان امواج پرتلاطم باز شود.
