آیا خروج ترکیه از ناتو نزدیک است؟

آوای سنت : گمانه زنی ها در پایتخت آمریکا در مورد تمایل فزاینده دولت ترکیه برای خروج از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در حال افزایش است و این گمانه زنی ها با توجه به تنش های پی درپی  آنکارا  با واشنگتن و بروکسل افزایش یافته است.

به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، اختلافات میان ترکیه و متحدان غربی اش به مرحله ای  رسید که امکان ندارد وضعیت به همین شکل باقی بماند.هنوز بحران خرید اف سی و پنج به پایان نرسیده که بحران حقوق بشر درترکیه آشکارتر شده است،آخرین پرونده حقوق بشر ترکیه ماجرای عثمان کاوالا بود

اختلاف بین ترکیه و متحدان غربی آن – به رهبری ایالات متحده – تنها چند روز قبل از نشست گروه ۲۰ در رم تشدید شد، جایی که رئیس جمهور ترکیه امیدوار است با جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و دیگر رهبران غربی دیدار کند.

نه کشور عضو ناتو (کانادا، فرانسه، فنلاند، دانمارک، آلمان، هلند، نروژ، سوئد و ایالات متحده) و همچنین نیوزیلند خواستارحل و فصل عادلانه و سریع پرونده عثمان کاوالا شدند ، اوتاجر و فعال ترک  است که به مدت چهار سال به زندان محکوم شد. رئیس جمهور اردوغان در واکنش به این اقدام، سفرای ۱۰ کشور را تهدید به اخراج کرد. آنکارا کاوالا را به تلاش برای بی ثبات کردن ترکیه متهم می کند.

مجازات آنکارا از سوی واشنگتن و کنار گذاشتن آن از فهرست کشورهای خریدار جنگنده های پیشرفته اف-۳۵ به دلیل خرید سامانه پدافند هوایی اس-۴۰۰ روسیه ، اصلی ترین نقطه تنش در جبهه نظامی دو کشور است. ترکیه در برنامه تولید پیشرفته ترین جنگنده آمریکایی  شرکت کرد و قرار بود حدود ۱۰۰ فروند از آن را دریافت کند، اما واشنگتن در سال ۲۰۱۹ پس از دستیابی به سامانه دفاع هوایی روسیه، آن را از دستورکارخود خارج کرد.

ترکیه بعد از ارتش آمریکا دومین ارتش شرکت کننده در ناتو را دارد و یکی از مهم ترین متحدان تاریخی واشنگتن در منطقه است.از نظر تاریخی نیز هیچ کشوری نقش محوری ترکیه را در طول جنگ سرد ایفا نکرد که در نهایت منجر به پیروزی ایالات متحده و غرب بر اتحاد جماهیر شوروی شد. این نشان دهنده اهمیت ترکیه برای استراتژی آمریکا، چه در داخل ناتو و چه برای تامین منافع غرب در اروپا و خاورمیانه است.

مطالعه دوره ای سرویس تحقیقات کنگره به اهمیت حضور نظامی ایالات متحده در  ترکیه به عنوان یکی از اعضای اصلی ناتو، با تمرکز بر پایگاه اینجرلیک در جنوب ترکیه، جایی که ۲۵۰۰ سرباز آمریکایی به طور سنتی برای انجام ماموریت های نظامی در خاورمیانه ، تاکید دارد.

محافل آمریکایی بر این باورند که جدایی از ترکیه یک خود آزاری عمدی به منافع واشنگتن خواهد بود.ترکیه تنها به رئیس جمهور اردوغان محدود نمی شود، بلکه یک غول جغرافیایی و اقتصادی در منطقه است که نقش جداکننده بین اروپا و خاورمیانه و بین خاورمیانه و روسیه را ایفا می کند.

بنابراین، از دست دادن ترکیه به عنوان متحد غرب به معنای قرار دادن خاورمیانه در آستانه اروپا، از بین بردن مانع احتمالی نفوذ روسیه و اجازه نفوذ روسیه به قلب خاورمیانه است. علاوه بر این، ترکیه کشوری است که در بهترین موقعیت برای ایجاد توازن با ایران است،کشوری که بلندپروازی ها  و نفوذ آن به همراه مشارکت رو به رشدش با روسیه و چین در حال افزایش است.

از نظر فلسفی، اروپا ترکیه را در درجه اول یک کشور خاورمیانه ای می داند، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در مصاحبه با مجله معروف «اکونومیست» سناریوی مداخله نظامی برای دفاع از ترکیه را زیر سوال برد.

وی به تصمیمات نظامی مهم ترکیه و آمریکا – بدون مشورت با شرکای ناتو – در پرونده سوریه اشاره کرد. مکرون به صراحت در مورد ماده ۵ که کشورهای عضو را موظف می کند برای دفاع از هر کشور عضوی که مورد حمله قرار می گیرد، مداخله نظامی کند، با تعجب و انکار گفت: اگر ارتش سوریه یا متحدان نظامی آن به ترکیه حمله کنند، آیا ما برای دفاع از ترکیه مداخله می کنیم؟!

گزارش های آمریکا حاکی از آن است که اردوغان، رئیس جمهور ترکیه از تابستان ۲۰۱۶، پس از کودتای نظامی نافرجام علیه خود، قصد خروج از ناتو را داشته است، زیرا وی معتقد است واشنگتن نه تنها با این کودتا  مخالفت نکرد، بلکه از آن استقبال کرده است. رئیس جمهور ترکیه پس از آن به این نتیجه می رسد که کشورش هیچ دوست واقعی در پایتخت آمریکا ندارد.

پس از آن،توسعه روابط نظامی ترکیه و روسیه آغاز شد،این امر با دستیابی ترکیه به سامانه موشکی دفاع هوایی پیشرفته اس-۴۰۰ نشان داده شد و علیرغم تحریم‌های کنگره، نه واشنگتن و نه اعضای ناتو موفق نشدند ترکیه را از تصمیم خود منصرف کنند، در نتیجه این تصمیم، ترکیه از فهرست کشورهای خرید جنگنده F-35 اخراج شد و کارآموزان ارتش ترکیه به کشور خود بازگشتند.پرونده خرید F-35 با اعلام ترکیه برای دستیابی به دومین سری از سامانه دفاع موشکی روسیه که منجر به هشدار جدید آمریکا در مورد خطرات وخامت روابط دوجانبه شد، وخیم تر شد.

اردوغان پس از سفر خود به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل پیش از پایان ماه گذشته، خشم خود را به جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و بی اعتمادی خود به متحد آمریکایی ابراز کرد.اردوغان سپس به روسیه رفت و در آنجا با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه دیدار و توافق کرد که همکاری های دفاعی عمیق تر شود،این همکاری ها  شامل موتورهای جنگی، زیردریایی ها و موتورهای موشکی بود.

ترکیه همچنین تمایل خود را برای خرید آخرین نسل جنگنده های سوخو-۳۵ روسیه در صورت عدم توافق با واشنگتن ابراز کرده است. ارتش ترکیه ترجیح نمی دهد به جنگنده های روسی متوسل شود زیرا با شرایط نیروی هوایی غرب ترکیه سازگاری ندارد و چنین توافقی به عضویت ترکیه در ناتو پایان می دهد.

۷۰ سال پیش، لرد هیستینگز اسمای، دبیرکل اول ناتو، گفت: هدف این ائتلاف “حفظ روسیه در خارج از اروپا، حفظ آمریکا در اروپا و حفظ آلمان در داخل مرزهای خود است.” به نظر می رسد ترکیه که دومین ارتش بزرگ ناتو پس از ارتش آمریکا است، به طور جدی در حال بررسی خروج از ناتو است که آغازی برای پایان یکی از مهمترین  اتحاد های نظامی تاریخ معاصر است.

اصل مطلب را اینجا ببینید