آوای سنت : به رغم این‌که بسیاری از انسان‌های بدون بینش، و دارای افق دید محدود، امام حسین (رض) و حادثه کربلا را که در جریان آن این سرور و سردار جوانان اهل بهشت با ده‌ها تن از خانواده و اهل بیت معظم و یاران با وفای خویش به شهادت رسیدند را عامل فصل فرق اسلامی به خصوص پیروان دو مذهب اهل سنت و امامی می‌دانند، بر عکس همه این پندارها امام حسین (رض) و حادثه کربلا از جمله مشترکات تمام مسلمانان جهان به خصوص این دو فرقه به شمار می‌رود.
هم اهل سنت و جماعت با تمام مذاهب و طوائف خود و هم امامیه با تمام مذاهب و طوائف خود بر فضل امام حسین (رض) به عنوان سرور و سردار جوانان اهل بهشت معترفتند. همه می‌دانند که رسیدن به سرتاجی جوانان اهل بهشت مقامی نیست که بدون استحقاق و بدون داشتن فضایل با ارزش به کسی داده شود. این مقام نشان از جایگاه بلند این فرزند برومند رسول الله (ص) در دنیا و آخرت دارد.
همه می‌دانند که امام حسین (ع) نواده حضرت رسول مکرم اسلام (رض) از بطن سرتاج خانم‌های اهل بهشت و گل سرسبد خاندان رسول (ص) فاطمه بتول (رض) هستند.
همه معترفتند که حسین بن علی (رض) فرزند علی مرتضی (ض) آن صاحب ذوالفقار و فاتح خیبر و اسدالله الغالب هست که خلیفه چهارم راشد و از بزرگان دین و حجج اسلام و سرلوحه پر افتخار اهل بیت پیامبر اکرم (ص) هستند.
همه معترفتند که امام حسین (رض) برادر کوچکتر سید و سردار نوادگان رسول الله (ص) حضرت حسن بن علی (رض) هستند، آن‌جوان با عظمت و خلیفه راشد و اندیشور بزرگی که عامل وصل امت اسلامی در بدترین شرایط تاریخ‌اش شد.
خلاصه در سیره و شیوه این امام همام و این اندیشمند اسلام و این سردار بهشتی والا مقام نکته‌ای نیست که محل اختلاف و تفرقه امت اسلامی باشد. چه کسی می‌تواند از قدر و منزلت ریحانه حضرت رسول معظم (ص) بکاهد که از ولادت‌شان بسیار خشنود شده و خود به دست خویشتن در روز هفتم ولادت‌شان دو تا گوسفند را ذبح کرده و عقیقه نمودند.
حادثه کربلا نیز از مشترکات است. هم سنی و هم شیعه بر این باورند که در جریان این حادثه سیدنا حسین بن علی (رض) و بسیاری از اعضای خانواده‌شان مظلومانه به شهادت رسیدند و قاتلان شان مردمی ظالم و ستمگر و جانیان خونریزی بودند که بویی از انسانیت نبرده بودند. این حادثه با تمام جزئیات و کلیات‌اش برای همه مسلمانان غم انگیز و محکوم است.
اما با همه این‌ها بسیاری از دشمنان اسلام می‌پندارند و بلکه اعتقاد جازم دارند که این جریان می‌تواند یکی از اسباب اختلاف امت اسلامی باشد و آن‌ها می‌توانند از آن در راستای ضربه زدن به وحدت این امت استفاده کنند. آن‌ها در ایام محرم بسیار دل می‌بندند اگر بتوانند از این حادثه به نفع خویش بهره‌برداری نموده آتش تفرقه و اختلاف را شعله‌ور سازند. اما کور خواندند. امام حسین (رض) از جمله مشترکات است نه از مفترقات. امام حسین به خاطر این قیام ننموده که عامل تفرقه باشند، بلکه برای اجتماع امت بر محور وحدت کلمه که بسیار آسیب دیده بود قیام کردند.
بنا بر این هیچ شیعه و سنی و غیر این‌ها نباید در امام حسین (رض) شخصیتی را ببینند که مایه اختلاف و تفرقه است و یا یکی از موضوعات خلافی امت به شمار می‌رود. خیر چنین نیست. ایشان یکی از حلقه‌های مستحکمی هستند که پیوند میان فرق امت اسلامی را مستحکم و استوار می‌سازند.
