انتقاد یک پژوهشگر آمریکایی از سیاست های بایدن
آوای سنت : یک پژوهشگر آمریکایی:نشست بایدن برای دموکراسی آمریکا را امن تر نمی کند
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا از بیش از ۱۰۰ کشور خواست تا به طور مجازی در اجلاس سران برای دموکراسی که قرار است پنجشنبه آینده برگزار شود شرکت کنند، هدف این نشست تلاش برای تقویت دموکراسی درنقاط مختلف جهان و جلوگیری از وخامت آن است،ازنگاه بایدن سیاست خارجی آمریکا رقابتی بین دموکراسی های جهان به رهبری ایالات متحده و بین رژیم های خودکامه به رهبری چین و روسیه است.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ،ساشا گلیسر،پژوهشگر اندیشکده آمریکایی دیفنس پریورز، که بر استراتژی کلان ایالات متحده، امنیت بین‌الملل و روابط فراآتلانتیک تمرکز دارد، می‌گوید که این نشست باعث می‌شود نخبگان در واشنگتن احساس کنند که دارای مزیت اخلاقی هستند اما وضعیت روابط بین الملل در این زمینه ساده لوحانه و خطرناک است.
گلیزر در تحلیلی که مجله آمریکایی «نشنال اینترست» منتشر کرده است، اضافه می‌کند که سیاست خارجی ایالات متحده باید در خدمت منافع مردم آمریکا باشد و این امر گاهی به عنوان مسائل جهانی نیازمند همکاری با نظام هایی در طراز پایین تر است.
وی افزودعرصه هایی مثل جلوگیری از گسترش سلاح های هسته ای ،مبارزه با تروریسم فرامرزی، مقابله با بیماری های همه گیر، کاهش پیامدهای تغییرات آب و هوایی و ترویج تجارت عادلانه، از جمله میدان هایی است که کشورها را ملزم به همکاری بدون توجه به ساختارهای سیاست داخلی یکدیگر می کند.
این پژوهشگرآمریکایی معتقد است تصمیم بایدن برای تدوین سیاست خارجی کشورش بر اساس ایدئولوژی “ما در مقابل آنها” به جای آنکه منافع اصلی این کشوررا تامین کند سرنوشت مردم آمریکا را به سمت پایین‌تر و با امنیت کمتر سوق خواهد داد
متأسفانه، بایدن اولین رئیس جمهور ایالات متحده است که ایدئولوژی را به ضرر منافع قرار داده است.پس از اینکه ایالات متحده از جنگ سرد پیروز شد، این کشور دلیل پیروزی خود را نادیده گرفت.در حالی که هیچ مخالفی در مقابل چشمان آمریکا نبود که بتواند هژمونی آمریکا را به چالش بکشد، ایالات متحده کارزاری را برای بازسازی جهان به شکل خود آغاز کرد.
او افزودسیاستمداران هر دو حزب اصلی، جمهوری خواهان و دموکرات ها، به اشتباه معتقد بودند که استفاده از نیروی نظامی تنها ابزاری است که دموکراسی را برای کشورهایی مانند افغانستان، عراق و لیبی به ارمغان خواهد آورد،تعجبی نداشت که تلاش‌ها برای مهندسی اجتماعی سایر کشورها با شکست مواجه شد و منجر به هرج و مرج و کاهش امنیت، رفاه و جایگاه آمریکا در جهان گردید.
گلیزر معتقد است که مداخلات نظامی ایالات متحده در کشورهایی که ارزش استراتژیک زیادی برای این کشور ندارند، توجه واشنگتن را از مسائل اصلی تر، به ویژه ظهور حیرت انگیز چین، منحرف کرده است.
ده ها سال تلاش در سیاست خارجی آمریکا با هدف گسترش دموکراسی و ارزش‌های لیبرال در میان مردمی که سابقه یا علاقه‌ای به این شیوه زندگی ندارند، قدرت نسبی آمریکا را در برابر چین از بین برده است.در حالی که ایالات متحده خون و پول را در خاورمیانه هدر داد، چین به طرز باورنکردنی در حال افزایش ثروت بود.
نخبگان آمریکایی به شدت به سمت عادی سازی روابط تجاری با چین و ادغام آن در نهادهای اقتصادی جهانی مانند سازمان تجارت جهانی بر اساس این باور که چین را به دموکراسی تبدیل می کند و آن را به یک قدرت جهانی با نفوذ و مسئول تبدیل می کند، حرکت کرده اند.در حالی که آمریکا به توانمندسازی غولی که در حال تبدیل قدرت اقتصادی گسترده خود به نظامی است و به دنبال به چالش کشیدن ایالات متحده در اقیانوس هند و اقیانوس آرام می باشدکمک کرده است.
چین با یک میلیاد و ۴۰۰ میلیون جمعیت و اقتصادی که آماده پیشی گرفتن از آمریکا و تبدیل شدن به بزرگترین کشور اقتصادی جهان است، پتانسیل تبدیل شدن به بزرگترین دشمن تاریخ ایالات متحده را دارد
گلیزر استدلال می‌کند که برای اینکه آمریکا قدرتمندترین و در نتیجه امن‌ترین کشور جهان باشد، باید سیاست خارجی را اتخاذ کند که بر منافع متمرکز باشد و واقعیت‌های ژئوپلیتیکی سال ۲۰۲۱ را منعکس کند، نه ۲۰۰۱.
