آوای سنت : شورا یک نهاد مدنی و قانونی است که می تواند در صورت حرکت در جهت مصالح ملی منشا خدمات شایسته ای به شهروندان شود.
شورا بعنوان یکی از ارکان نظام اسلام به شمار می رود. خداوند متعالی در قرآن کریم آیه ٣٨سوره شوری و ١۵٩ آل عمران شورا را مبنای سلوک و رفتار متقابل مردم دانسته است و آن را به عنوان یکی از خصایص برجسته مومنان و در ردیف اطاعت امر خدا و بر پا داشتن نماز قرار داده است تا راه خیره سری و استبداد بسته شود و زمینه تفاهم و تعامل ایجاد گردد.
بر اساس اصل یکصدم قانون اساسی جمهوری اسلامی و ماده یک قانون تشکیلات ،وظایف و انتخاب شوراهای اسلامی کشور به منظور پیشبرد سریع برنامه های اجتماعی ، اقتصادی،عمرانی،بهداشتی،فرهنگی،آموزشی،پرورشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم و نظارت بر امور، شورای به نام شورای اسلامی در شهرها،بخشها و روستاها تشکیل می شود.
در واقع مفهوم سیاسی شورا همانا مشارکت مردم در حل و فصل نمودن امور خود می باشد.عدم تمرکز قدرت در دست عده ای معدود و اعمال آن از طریق شوراهای محلی و مردمی تامین کننده خواست و اراده مردم بوده و این شیوه خاص دمکراسی است و از این طریق است که مردم دست اندرکار نزدیک ترین امور اجرایی خویش می شوند.اصل هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز می تواند موید این نظر باشد که اعلام می دارد شوراها از ارکان تصمیم گیری و اداره امور کشورند.
اما امروزه شوراها از معنا و مفهوم کلمه شورا و فلسفه خاص آن به لحاظ نا آگاهی فاصله گرفته اند حضور افراد ناکارآمد و منفعت طلب به لحاظ دخالت های بعضی از مسئولین و رد صلاحیت های گسترده در ادوار گذشته و تنزل جایگاه شورا از این طریق، که موجبات عدم حضور نخبگان توانمند و افراد صاحب نظردر ترکیب و بدنه شورا را فراهم آورده است باعث ورود لطمه جبران ناپذیر به شهر و دیارمان شده و می شود.
اعضا شورا با ورود به شهرداری و حکمفرما شدن نسیان بر حافظه آنها تنها راه رسیدن به آمال و اغراض خود را در انتخاب شهرداری که همراه و همگام بامنافع خاص آنها باشد می یابند بلکه از این جهت بتوانند با سلطه بر وی خوشه به خرمن خود آورند.
به غیر از ترجیح دادن منافع شخصی بر منافع عمومی جامعه چه موضوع مهمی می تواند دامنه اختلاف را آنچنان وسیع نماید که اعضای شورا به جای رعایت مصالح عمومی جامعه با تهدید و تطمیع نمودن همدیگر و نشانه رفتن انگشت اتهام به طرف دیگران در حالیکه ادعای خدمت و انسجام و به قولی دایه دلسوزتر از مادر را دارند نتوانند در کنار هم مشکلات شهر و منطقه را واکاوی نمایند.
چرا اعضا شورا با سوء استفاده از اعتماد مردم، شورا و شهرداری را ملک پدری خود پنداشته و بجای حفظ وحدت و همفکری با خود و بزرگان و صاحب نظران و تلاش در راستای انجام وظایف محوله قانونی سعی در ایجاد تنش دارند. بجای ایجاد تفرقه و اختلاف آنهایکه ادعای دفاع از حقوق عامه را دارند شخصیت های مخل و واقعیت ها را بدون پرده به مردم نشان دهند بلکه مردم خود تصمیم نهایی را بگیرند و گر نه صرف ادعا و متهم نمودن اشخاص راه بجای نخواهد برد.
اعضا محترم شورا به مواد قانونی پیش گفته توجه داشته باشند که شورای شهرداری نیستند و آنها شورای شهر بوده و حسب مواد قانونی صدرالذکر مسولیتهای مهمی در زمینه مسایل اجتماعی ،اقتصادی ،عمرانی، فرهنگی و غیره بر عهده دارند و در واقع شورای شهر پارلمان محلی است و این خودگردانی در صورت تمکین اعضا شورا به قانون و عدم توجه به مصالح شخصی می تواند منشأ خدمات شایانی به مردم شود.
وضعیت حوزه عملکرد شورا به گونه است که بایداعضا برای برون رفت فداکاری و از خود گذشتگی نشان دهند تا بتوان به آینده امیدوار بود در غیر اینصورت نباید افق روشنی از شورا را انتظار داشت. اگر امروز غفلت کنیم فردا را از دست خواهیم داد و از دست دادن فردا نشان از بی مسولیتی و عدم توجه به اعتماد مردم است می طلبد اعضا محترم شورا فارغ از تمایلات شخصی مصلحت را بر منفعت ترجیح داده و در راستای منافع عموم جامعه قدم بر دارند.
