آوای سنت : کاریکاتورهای توهین‌آمیز به پیامبر اسلام و سوزاندن نسخه‌های قرآن کریم فراتر از آزادی بیان است.
این جنس اقدامات،الگویی جدید وخطرناک ازنفرت مذهبی را گسترش می‌دهد که به محبوب‌ترین کالا دربازار راست افراطی اروپا و جهان و دروازه اصلی برای رسیدن سریع به قدرت در این کشورها تبدیل شده است.
ممکن است کاریکاتوریست براین باور باشد که مقدسات مسلمانان و نمادهای مذهبی آنها را بدون قصد آسیب رساندن به به سخره می گیرد،اما این رویکرد درهمه موارد خواه مربوط به مقدسات مسلمانان باشد یا دیگران،سطحی وغیرمسئولانه است.
بدون شک،آنچه راه را برای سوزاندن نسخه های قرآن هموار کرد تفکر افرادی است که به راست افراطی تعلق دارند و از اسلام ومسلمانان متنفر هستند.
این اقدامات آغاز ژانویه گذشته درمقابل سفارت ترکیه دراستکهلم،پایتخت سوئد،توسط رهبرحزب خط سخت دانمارک،راسموس پالودان،که تابعیت سوئدی دارد،آغاز شد.
اگرچه این اقدام اولین بار نیست که انجام می شود،اما این شخص افراط گرا،ده ها بار اقدام شنیع را درسوئد و دانمارک انجام داده است،تفاوت امروز با گذشته و مشخصه اصلی آن سطح بالای نژادپرستی و جنایات نفرت در همه اروپاست.
افراط گرایان درسوئد وکشورهای دیگرمانند هلند ودانمارک باحمایت مقامات رسمی،آزادانه شروع به انجام این اقدامات کردند که ممکن است منجر به واکنش های تند وخشونت اجتماعی شود که درحال گسترش است. این واکنش ها با حمله به مقردستگاه دیپلماسی سوئد دربسیاری ازکشورها آغاز شد.
قوانین سوئد به همه شهروندان این امکان را می دهد که نظرات خود را آزادانه بیان کنند. هرکس می تواند هرکتاب مقدسی را بسوزاند و این حق درقانون اساسی این کشورتضمین شده است،همچنین درقوانین این کشور توهین به هیچ گروهی به دلیل مذهب،رنگ،جنسیت،نژاد وعقیده جایز نیست.
دراینجا، یک تناقض آشکاردرمورد سوزاندن نسخه‌های قرآن وجود دارد.راه درست برای این موضوع این است که قانون اساسی سوئد و دیگرکشورها سوزاندن نسخه‌های قرآن را توهین به مسلمانان بدانند.
به خصوص که این اقدام توسط نژادپرستان افراطی انجام می شود که هدفشان جریحه دار کردن احساسات مسلمانان است.ازاین رو،این کشورها باید این نوع رفتارها را در ردیف جنایات علیه بشریت قراردهند.
اینجا باید به اهمیت قطعنامه تصویب شده درمجمع عمومی سازمان ملل متحد درسه شنبه گذشته اشاره کرد که آتش زدن کتب مقدس را نقض قوانین بین المللی می داند.این امرموجب سلب مسئولیت دولت‌ها در این زمینه نمی‌شودبه‌ویژه اینکه اکثر آنها قوانینی را وضع کرده‌اند که حمله به نمادهای دین یهود راجرم‌انگاری می‌کند ومجازات‌های شدیدی برای عاملان آن درنظر گرفته اند.
