آوای سنت : جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم جهان زیبایی‌ها و زشتی‌ها است. بسیاری از پدیدارها، زیبا و بسیاری دیگر نازیبا هستند.
نمی‌خواهیم به گونه مفصل وارد مباحث زیبایی شناختی بشویم، اما می‌توان گفت که آن نازیباها هم در جای خود زیبا هستند، زیرا آئینه‌ای که حسن و ملاحت زیباها را به نمایش می‌گذارد، همین نازیباها هستند.
اهمیت خیر و خوبی زمانی واضح می‌گردد که شر و بدی وجود داشته باشد، ورنه خیر و خوبی معنی پیدا نمی‌کند.
شکی نیست که زنان از تمام کمالات انسانی برخوردارند، و از این جهت هیچ تفاوتی با مردان ندارند، اما امتیاز دیگری که زنان دارند و مردان از آن برخوردار نیستند، وجود زن به عنوان یک زیبایی و عامل زیبا سازی است.
زنان موجوداتی اند که همواره به حسن و زیبایی خود و ما حول خود می‌اندیشند و در صورت فراهم شدن شرایط بر این زیبایی‌ها می‌افزایند.
حسن و زیبایی زنان از دو جهت است:
حسن ظاهری: در حسن ظاهری طبیعی است که زنان از مردان زیباترند و این امری است که تقریباً متفق علیه در بین همه صاحبنظران است.
حسن باطنی: در حسن باطنی زنان معمولاً فکر مثبت دارند و به زیباسازی می‌اندیشند، نه به تخریب و ویرانی. آنها نظم را دوست دارند.
نظم خانه و جامعه. دوست دارند شوهر و فرزندان‌شان منظم باشند، منظم لباس بپوشند و منظم غذا میل کنند و تخت خواب و محل رهایش خود را منظم و پاکیزه نگه‌دارند.
بی‌تردید در کنار حسن ظاهری، حسن و جمال باطنی زنان حائز اهمیت بیشتر است. یک زن در نهاد خود طوری که گفتیم جز به زیبایی و زیباسازی نمی‌اندیشد. او جز زیبایی نمی‌بیند. او همه چیز را زیبا می‌بیند، چون خودش زیباست. و اگر چیزی را نازیبا ببیند تلاش می‌کند آن‌را زیبا بسازد. پس او همه چیز را زیبا می‌خواهد: خود، خانواده و منزل خود، و جامعه و جهان را.
دانشمندان می‌گویند در عرصه زیبایی شناختی، چهار موضوع ذهن زنان را بیشتر به خود مشغول می‌سازد:
– توجه به حسن ظاهر و منظر خویشتن: به این دلیل زنی نیست که به آرایش و پیرایش و انواع و اقسام وسایل و ابزار آن علاقه نداشته باشد. خانمی وجود ندارد که روزانه متوجه منظر ظاهری و آرایش خود نباشد. حتی دختران کوچک که در سنین پایین کودکی قرار دارند دوست دارند از ابزار و وسایل زیبا سازی از قبیل: گیره مو، رنگ ناخن، گردنبد و انگشتر و سایر وسایل زینتی استفاده کنند. دیده شده در روستاها دختران کودک حتی با رنگ خودکار قرمز تلاش کردند خود را زیبا بسازند.
– توجه به دیکوریشن: خانه‌ای که خانم دارد، امکان ندارد بی نظم و نازیبا باشد. هر خانمی دوست دارد با انواع و اقسام شیوه‌ها و با استفاده از هر وسیله ممکن منزل خویش را زیبا بسازد. گاهی از طریق رنگ‌آمیزی‌ها و زمانی از طریق چیدمان مبلمان و تلویزیون و گلدان و از این قبیل. خانم‌ها به عنوان مثال نسبت به یک‌رنگ شدن مبل‌های رهایشی و رنگ دیوارها و پرده‌های خانه‌ها ارزش و اهمیت زیادی قایلند، چون این عناصر در زیبا سازی خانه نقش بارزی دارند.
– نوعیت خریداری: دانشمندان بر این باورند که زنان به خریداری از بازار علاقه طبیعی و فطری وافر دارند. در این امر بحثی نیست. بحث اصلی اینست که خانم‌ها از بازار چه چیزی را می‌خرند.
وقتی خانمی به بازار می‌رود قطعاً اشیای خوب و زیبا را می‌خرد که این هم برخاسته از طبیعت و ذهن زیبا پسند اوست. او چیزی را می‌خرد که یا خودش را زیباتر جلوه دهد یا فرزندانش را و یا منزل و محل سکونتش را.
– توجه به نظافت و پاکی: زنان به نظافت شخصی و اجتماعی علاقه فطری دارند. از این جهت روزانه وقت زیادی را به شستشو اختصاص می‌دهند. آنها به مراتب بیشتر از مردان خود را می‌شویند و نظافت شخصی را مراعات می‌نماید. چنان که این خواست طبیعی خود را در نظافت منزل و فرزندان خود نیز به نمایش می‌گذارند. یک مادر به هیچ وجه راضی نمی‌شود فرزند خود را کثیف و ناشسته ببیند.
شاید یکی از علت‌هایی که خلیفه دوم اسلام عمر فاروق (رض) خانم “الشفاء بنت عبدالله العدویه” را بر تنظیم و ترتیب امور بازار مدینه گماشت، همین حس زیبایی شناختی و زیبا سازی زنان بوده باشد که در الشفاء بیشتر ملاحظه شده و حضرت عمر (رض) ایشان را به این کار مهم گماشتند، تا امور بازار مدینه را با رنگ آمیزی اداری زنان زیبا بسازند.
چه زیبا خواهد بود اگر مردان، زنان و همسران خویش را در زیبا سازی هستی یاری رسانند.
