راهکارهای تقویت دینمداری از نگاه فعال اهل سنت
آوای سنت: حافظ اهل سنت قرآن کریم ایجاد فرهنگ علاقه به دین را مورد تاکید قرار داد.
به گزارش آوای سنت، حافظ غیاث الدین زمانی در گفتگو با خبرنگار ما در پاسخ به این پرسش که چگونه می توان دین را از یک واجب مهم به صورت تکلیف منظم روزانه در آورد گفت: دین مشتمل بر نماز و روزه، پرداخت زکات و صدقه، مردمداری، صله رحم، حفاظت از چشم و سایر موارد، همگی از نواحی امر به معروف و نهی از منکر هستند که خدای متعال به بندگانش در خصوص آنها اراده و اختیار داده است.
یکی از نکات اساسی در دین پرداختن به واجبات بنابر طبع مزاج و احوال روحانی می باشد. به عنوان مثال برخی مردم مادامی که اوضاع بر وفق مرادشان می چرخد در انجام فرامین راسخ هستند ، اما به محض ایجاد مشکل و گرفتاری متاسفانه در دینداری سست شده و بعضا در مدیریت حل آن مشکل و گرفتاری از خود شدت ضعف نشان می دهند، لذا عنان کار از دست شان در می رود.
اهمیت زیاد به اهداف دنیوی ما را از دین باز می دارد و مسلما عمل نکردن به کاری که اهمیت انجام آن را کمتر فرض بداریم موجب دغدغه خاطر نخواهد شد.
حافظ زمانی با تاکید بر این نکته که باید بتوانیم فرهنگ علاقه به دین را در خانواده و جامعه به پیدایش برسانیم، افزود: اگر تکالیف نبودند بدون شک نظم و انضباط خانواده و جامعه بهم می خورد. بسیاری از عوامل ریز و درشت بکار گرفته می شوند تا نظم یک مجموعه پایدار باقی بماند.
درحقیقت هر فرد براساس تکلیفی که دارد موظف بر انجام امور مربوط به خود می باشد تا بتواند جوابگوی خانه و جامعه باشد. اگر فردی کار نکند از دستگاه مربوطه مزد دریافت نمی کند و اگر چنین شود نمی تواند نیازهایش را برآورده سازد. بنابراین سراغ کاری می رود که درآمد بیشتری کسب کند. این مسئله باعث ایجاد علاقه نسبت به انجام کاری می شود در واقع یک تکلیف و ضرورت به حساب می آید.
این حافظ قرآن کریم اظهار داشت: در خصوص دینمداری نیز می بایست درصدد ایجاد علائق در افراد با در نظر گرفتن جوانب امر باشیم. دین یک الزام است، اما برخی مشتقات آن برای همه الزام بشمار نمی روند. به عنوان مثال روزه برای کسی واجب است که از توانایی جسمانی کافی برخوردار باشد. فردی باید زکات بدهد که در شرایط آن قرار بگیرد و همانطور همه نمی توانند به حج بروند. از کل جامعه نمی توان انتظار داشت که یک شکل باشند، ولی علاقه باعث می شود اهداف با تلاش بیشتر در دسترس قرار بگیرند.
حافظ زمانی حاکمیت نفس بر عقل را دلیل ضعف در دینمداری خواند و متذکر شد: خدای متعال بخشی از نعمت هایش را در این دنیا به بندگانش ارزانی می بخشد، لیکن بهشت را نمی توان با هیچ نعمتی مقایسه کرد. اگر قرار بود پاداش اصلی نماز و تلاوت قرآن در این دنیا داده شود و اگر نعماتی که از آسمان به زمین می بارند به چشم دیده می شدند، انسان ها نماز و قرآن را ترک نمی کردند.
لیکن ایمان به معاد در اصول دین تعریف شده و حال که قرار است در دنیایی زیباتر بدون هیچ غم و غصه و بدون ناراحتی و تحمل مشکلات گرمایی و سرمایی تا ابد در جوار الله متعال، رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و همچنین صحابه رضی الله عنهم زندگی کنیم، چه بهتر این چند صباح کوتاه را به عبادت بگذرانیم که بخشی از آن مشتمل بر کار کردن و کسب درآمد حلال است.
