اختلافات داخلی و دخالت بیگانگان عوامل ناامنی در افغانستان

آوای سنت: استاد دانشگاه هرات، دستیابی به یک افغانستان امن و آرام را در سایه اختلافات داخلی و دخالت های خارجی دور از ذهن دانسته و پایان دادن بر اختلافات داخلی و مداخلات خارجی در کشور را مورد تاکید قرار داد.

به گزارش آوای سنت، دکتر عبدالمجید صمیم در گفتگو با خبرنگار ما در تحلیل وقایع افغانستان از گذشته تا به امروز با ذکر این نکته که مردم این کشور در طول تاریخ سیصد ساله هیچ گاه رنگ آرامش و آسایش را به خود ندیده اند گفت: افغانستان گرچه در دهه های پایانی هزاره نهصد توسط شوروی به اشغال در آمد و کل این سرزمین حالت دفاعی به خود گرفت، لیکن حکام افغان در خیلی پیش از آن نیز با همسایگان درگیر بوده و ضمن یورش به سرحدات ایران و پاکستان مشکلات بسیار زیادی را رقم زده اند.

وی افزود: همه کسانی که امروز پنجاه ساله هستند قریب یازده نظام را به چشم دیده اند. نظام هایی که هرگز نتوانستند امنیت و آرامش را به کشور برگردانند و این مسئله بی ثباتی مملکت ما را به اثبات می رساند.

دکتر عبدالمجید صمیم، اختلافات میان اقوام مختلف افغان را از دلایل اصلی سالیان متمادی درگیری های فرسایشی و خانمانسوز خواند و اظهار داشت: تحت چنین شرایطی امکان ساختن یک افغانستان متحد وجود ندارد. تفاوت سلایق و رسومات قبیله ای موجب پیدایش نفرت های ریشه دار در بین ولایات و نژاد های ساکن شده است. در افغانستان نگاه های سنت گرا و کلاسیک از یکسو و نگاه های مدرن از سوی دیگر نتوانستند در یک محیط همجوار سازگار شوند. افرادی هستند که پایبند به روش گذشتگان بوده و خانواده خود را به صورت مرد سالاری اداره می کنند، اما برخی دیگر اصل تعامل را باور قرار داده و به همسر اجازه می دهند تا در کارها همراه و هم گام شوند.

این دو متاسفانه به نظرات یکدیگر احترام نمی گذارند و ایجاد تنش اجتناب ناپذیر می شود. در برخی از قبایل، دختر خانواده اجازه تصمیم گیری در انتخاب همسر را ندارد و بدون آنکه بتواند نظری ارائه دهد به اختیار شوهر در می آید.

استاد و عضو هیات علمی دانشگاه هرات تاکید ورزید: اسلام برای زنان حقوقی قائل شده و سهم شان از ارث را مشخص کرده است، ولی همه اقوام این مسئله را رعایت نمی کنند. طی کل ادوار جنگ در افغانستان زنان و کودکان همچنان قربانیان اصلی اختلافات دامنه دار و لشکر کشی های اجانب بوده اند. کودکان مدارس و دانشجویان سطح عالی بی خبر از سرنوشتی که تهدیدشان می کند، کشته می شوند. درگیرهای های مسلحانه در چشم مردم به قدری عادی شده است که می بینیم میان افراد دو محله زد و خورد مسلحانه پیش می آید و در عین حال مغازه ها و فروشگاه های اطراف محل باز هستند و اهمیتی به این قبیل قضایا داده نمی شود.

این تحلیلگر افغان خاطر نشان ساخت: جنگ در افغانستان رفته رفته تبدیل به یک غده سرطانی شده و لذا کشوری مانند ایران پذیرای سه میلیون مهاجر افغان می باشد. اشغال کشور از سوی آمریکا به بهانه حوادث یازدهم سپتامبر و استقرار پایگاه های نظامی غربی، مردم را خسته و پریشان احوال کرده است. مغزها از کشور فرار کرده و به خدمت سایر ممالک در آمده اند. قدرت های صنعتی شرایط خاصی را برای ایجاد مناسبات مطالبه می کنند و واضح است که از خواسته هایشان کوتاه نخواهند آمد. بنابراین تصور یک افغانستان امن رویایی صعب الوصول است که حتی در صورت تحقق نیز جبران خرابی ها گذشته بزودی ممکن نخواهد بود.

دکتر صمیم در بخش پایانی این گفتگو عنوان نمود: بنده در سال‌های گذشته به کشورهای زیادی سفر داشتم و امنیت حاکم در ایران را در کمتر کشوری مشاهده کردم. قدر این نعمت را بدانید و مراقب فتنه انگیزی های بیگانگان برای بر هم زدن نعمت امنیت و آسایش در ایران باشید.